مکانیزاسیون کشاورزی سالهاست که مورد توجه متولیان تأمین امنیت غذایی کشور قرار گرفته است. کارنامه درخشان دولتهای یازدهم و دوازدهم نیز مؤید این مدعا هستند که بهبود وضعیت کشاورزی کشور بدون اتخاذ تجهیزات مناسب میسر نخواهد شد.
همانگونه که در مقالات پیشین نیز به کرّات بدان پرداختهایم؛ مکانیزاسیون از دو بخش سختافزار و نرمافزار تشکیل میشود که تا کنون، به استناد آمار وزارت جهاد کشاورزی، بخش سختافزاری رشد چشمگیری داشته است. اما، مکانیزاسیون همچنان حلقه مفقوده کشاورزی ایران است. زیرا، تا کنون هیچگونه توجهی به بخش نرمافزاری آن نشده است.
________________________________________
در آمار و ارقام همواره به نقش پر رنگ دولت در ارائه تسهیلات خرید تراکتور و تجهیزات اشاره میشود. اما این تسهیلات چگونه و با کدام مشورت فنی در اختیار کشاورز قرار میگیرند یا در طراحی، ساخت و ارزیابی این تجهیزات چقدر از متخصصین امر استفاده میشود.
________________________________________
همه ساله خیل عظیمی از مهندسین مکانیک بیوسیستم و مکانیزاسیون کشاورزی از دانشگاههای کشور فارغالتحصیل میشوند. سهم این فارغالتحصیلان در پیشرفت کشور، اشتغال و درآمدزایی تا کنون مشخص نشده است. اخیراً شاهد نوید ابلاغ آیین نامه اجرایی بودیم که تا کنون راهکار اجرایی و منتج به اشتغال و درآمدزایی ارائه نشده است.
عدهای از متولیان امور اجرایی یا حتی اشتغال، مهارت پایین فارغالتحصیلان دانشگاهی را بهانه بیکار ماندن ایشان میکنند. در اینجا طرح چند نکته ضروری به نظر میرسد:
1) مگر کیفیت آموزش در همه دانشگاههای کشور یکسان است که بتوان مهارت همه را پایین ارزیابی کرد؟
2) دانشجویان توسط همان سیستم آموزشی مهارت کسب میکنند که سالها پیش مدیران و وزرای فعلی در آن تحصیل کردهاند. با فرض مهارت پایین فارغالتحصیلان باید در سیستم آموزشی کشور تجدیدنظر شود.
3) در حال حاضر بسیاری از فارغالتحصیلان مهندسی مکانیک بیوسیستم و مکانیزاسیون از دانشگاههای ایران، در بهترین موقعیتهای دانشگاهی، تحقیقاتی یا اجرایی در کشورهای پیشرفته جهان جذب میشوند. لازم به توضیح است در سیستم سرمایهداری حاکم بر مراکز جذب در کشورهای پیشرفته به افراد بیمهارت توجهی نمیشود.
4) متخصصین دارای سرمایه شخصی در بازار خصوصی خوش درخشیدهاند، اما بسیاری از فارغالتحصیلان با مهارت مشابه یا بیشتر که سرمایه خوداشتغالی یا کارآفرینی ندارند و بهدنبال جذب در دستگاههای دولتی هستند، مهارتشان ناکافی قلمداد میشود.
5) سالهاست که به کشاورزان با سواد ناکافی و مهارت پایین در بهکارگیری فناوریها اعتماد شده است و همواره سعی شده است که آموزش و ترویج مناسب در این قشر صورت گیرد. آیا همین تلاش برای آموزش فارغالتحصیلان بیمهارت شده است؟!
________________________________________
سال 1393 مجموعهای از فعالان متخصص در زمینه مهندسی مکانیک بیوسیستم و مکانیزاسیون جمع شدند و دفترچه صلاحیتهای رشته را تدوین کردند. امّا هیچ سازمانی برای حمایت و بخشیدن ضمانت اجرایی به این دفترچه اقدام نکرد.
________________________________________
حال این پرسش پیش میآید که اگر واقعاً این بخش از تخصص برای کشور نیاز نیست، که البته عملکرد وزارت علوم در جمعآوری یا محدودیت گسترش رشته در برخی از دانشگاههای مطرح کشور موید این مدعاست، چرا نسبت به تخصص گرایی در رشته مادری مهندسی ماشینهای کشاورزی به مکانیزاسیون و مکانیک ماشینهای کشاورزی و سپس تبدیل مکانیک ماشینهای کشاورزی به مهندسی مکانیک بیوسیستم و بعد از آن تفکیک تخصص از دل این دو رشته اقدام شد؟
________________________________________
در پایان، خاطرنشان میسازد که مهندسین مکانیک بیوسیستم و مکانیزاسیون کشور دارای تخصصهای مناسبی برای عبور کشور از تهدید توسعه پایدار و بحران امنیت غذایی هستند. شاید این بار با سرمایهگزاری بر روی ایشان بتوان بخشی از مشکلات را حل کرد و مکانیزاسیون علمی را به عمل درآورد!
________________________________________
بدون دیدگاه