نویسنده: محمدباقر لک، وبسایت تخصصی مکانیزاسیون کشاورزی، آرشیو 1392
مقدمه
کشاورزی بنیان توسعه کشورهایی است که با بهره‌گیری مناسب از منابع خدادادی برای تولید و صادرات انواع محصولات غذایی و فیبری کوشیده‌اند. این در حالیست که متأسفانه، در کشورهای درحال توسعه و کمتر توسعه یافته این منابع به طور صحیحی لحاظ نشده‌اند و دولت‌ها عمده درآمد خود را از طریق صادرات نفت و منابع معدنی تأمین می‌کنند.
کشاورزی در ایران سابقه‌ای چند هزار ساله دارد و در تمدن آریایی نیز جایگاهی ویژه داشت. بطوریکه دهقانان همپایه مغان و جنگآوران بودند و از افراد سرشناس جامعه به حساب می‌آمدند. در اسلام نیز به کشاورز و کشاورزی اهمیت زیادی داده شده است.
با بررسی اجمالی پیشینه فرهنگی ایران در پیش و پس از اسلام، میتوان پی برد که ایرانیان از بدو تاریخ علاقه خاصی به کشاورزی داشته‌اند. علاوه بر تقدس کشاورزی و بعد معنوی آن، این کار از مشاغل پردرآمد در جوامع پیشرفته است. کشاورزان در جوامع پیشرفته قدرت و ثروت قابل ملاحظه‌ای داشته و در تصمیمات کلان دولت دخیل هستند. زیرا سهم عمده صادرات بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان از کشاورزی تأمین میگردد.
پس؛
کشاورزی پیشه‌ای است که باید درآمدزا باشد و باعث پیشرفت کشور نیز بشود.
حال در اینجا باید به یک نکته مهم پرداخت و آن اینکه تولید چه محصولی، با کدام فنّاوری، در چه زمان و مکانی؟
فایل کامل این بخش برای اعضای محترم وبسایت مکانیزاسیون در بخش پیوست‌ها قابل دریافت است.
بدون دیدگاه