Previous
Next

گلخانه محلی محفوظ است برای کشت گیاهان، که به وسیله پوشش‌های شفاف پوشیده شده‌است. پوشش شفاف گلخانه علاوه بر ایجاد شرایط نوری مساعد برای کشت گیاه، باعث ایجاد اثر گلخانه‌ای و محبوس شدن انرژی خورشیدی درون گلخانه می‌گردد و به همین دلیل دمای کافی برای رشد گیاه در فصول سر سال را نیز فراهم می‌آورد. گلخانه‌ها گیاهان را از سرمای بیش از حد زمستان یا گرمای بیش از حد تابستان حفظ می‌کنند و شرایط مطلوب برای تولید محصول در تمام فصول سال را فراهم می‌آورند.
در سازه‌های گلخانه، کلیه عوامل رشد از محیطی، خاکی و آبی قابل کنترل است. دما، رطوبت و شدت نور محیط، شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک و کیفیت آب آبیاری در گلخانه کنترل می‌شود تا شرایط مطلوب رشد برای گیاهان تأمین گردد. علاوه بر این، کنترل آفات، بیماری‎ها و علف‌های هرز در محیط گلخانه نسبت به محیط‌های باز امکان‌پذیرتر است.
در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به توسعه گلخانه‌ها شده است. از دلایل اصلی توسعه گلخانه‎ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1) افزایش جمعیت و لزوم تأمین غذای بیشتر
2) بهره‎وری پایین تولید در محیط‌های باز با توجه به محدودیت‌های فصلی
3) تغییرات اقلیم و تأثیر ناخوشایند خشکسالی، سرمازدگی و دیگر مخاطرات زمین بر امنیت غذایی
4) افزایش سطح رفاه و لزوم دسترسی به تنوع مواد غذایی خارج از فصل
6) نوسان قیمت مواد غذایی در طول سال و لزوم ایجاد ثبات در بازار در طول سال
7) نیاز به بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته، کاهش سختی کار، هزینه‎ها و احتمال خطای نیروی انسانی
8) نیاز به قرنطینه مطمئن برای برخی از گیاهان زراعی و زینتی

 

انواع گلخانه‌ها بر اساس نوع کاربرد، شکل، نوع پوشش و بستر کشت تقسیم‌بندی می‌شوند. از لحاظ نوع کاربرد تقسیم‌بندی‌های متنوعی وجود دارد که عبارتند از: تابستانه و زمستانه؛ تحقیقاتی، آموزشی و تجاری؛ نوع کشت: سبزی و صیفی، گل شاخه‌بریده و غیره (شکل1-1).

تنوع شکلی زیادی در گلخانه‌ها وجود دارد که متداول‌ترین آن‌ها در ایران عبارتند از A شکل، کمان قوسی، گنبدی و غیره (شکل 1-2).
پوشش گلخانه نیز از تنوع قابل توجهی برخوردار است که انواع متداول آن عبارتند از نایلون، پلی‌کربنات و شیشه که هریک بر حسب نوع کاربرد و اندازه دارای گروه‌بندی خاص خود می‌باشد. نکته قابل ذکر در مورد نایلون‌های گلخانه، درصد مواد ضد اشعه ماوراء بنفش می‌باشد که از پوسیدگی سریع پوشش گلخانه در مقابل تابش خورشید جلوگیری بعمل می‌آورد و موجب افزایش عمر مفید آن می‌شود (شکل 1-2).

بستر کشت در گلخانه‌ها بر حسب نوع و کاربرد متفاوت است و تنوع قابل توجهی دارد. در اغلب گلخانه‌ها، گیاه در بستر خاک کشت می‌شود. بستر خاکی به سبب داشتن رس، شرایطی را فراهم می‌آورد که اثر نامطلوب هدایت الکتریکی (EC) یا شوری آب موجود در خاک تا اندازه‌ای کنترل شود و ریشه گیاه با مشکلات کمتری مواجه گردد (شکل 1-3).
البته آلودگی‌های ناشی از عوامل شیمیایی و میکروبی در خاک ماندگاری بیشتری داشته و کاهش اثر سوء آن‌ها بر رشد و نمو گیاه منوط به صرف هزینه و زمان است. بنابراین، در طی سال‌های اخیر،انواع بسترهای غیرخاکی برای تولید محصولات گلخانه‌ای ارائه شده‌اند و فناوری‌های هیدروپونیک و آیروپونیک توسعه یافته‌اند (شکل 1-3).
فناوری‌های کشت بدون خاک علیرغم مزیت‌هایی در کنترل عوامل بیماری‌زای ریشه، مصرف بهینه‌تر آب و کود و قابلیت کنترل بهتر شرایط فیزیکی-شیمیایی بستر کشت در مقایسه با کشت خاکی، نسبت به تغییرات اسیدیته (pH) و هدایت الکتریکی (EC) حساسیت بیشتری داشته و گیاه آسیب‌پذیرتر خواهد بود. لذا، سامانه‌های پیشرفته تنظیم برنامه آبیاری-کوددهی مورد نیاز خواهد بود.

مزایای گلخانه‌داری عبارتند از:
• کنترل عوامل محیطی
• تولید بیشتر در واحد سطح
• کنترل آفات، بیماری‌ها و علف هرز
• تولید محصول خارج از فصل
• بهره‌وری بالای آب، کود و سم
• سهولت در تولید محصول سالم و گواهی شده
برای بهره‌گیری هرچه بهتر از گلخانه، علاوه بر کسب اطلاعات فنی در ارتباط با سازه و تجهیزات، باید شناخت مناسبی از گیاه بدست آورد. این شناخت در بر گیرنده مراحل رشد و نمو گیاه، ملاحظات محیطی، آفات و بیماری‌ها، نیازهای کودی و سایر مسائل زراعی است.
لازم به ذکر است که به محض ایجاد گلخانه، هزینه‌های پوشش گلخانه (با طول عمر محدود)، انرژی مصرفی و سرویس، نگهداری و تعمیرات سازه و تجهیزات به هزینه‌های زراعی افزود می‌شود. بنابراین، لازم است که کشت با تحلیل اقتصادی مبتنی بر واقعیت مدیریت شود تا حداکثر سود حاصل گردد. برای این منظور لازم است که ابتدا در تعین محل، مساحت، نوع سازه و تجهیزات، نوع کشت و شیوه مدیریت بررسی‌های لازم انجام گیرد. سپس، برای انتخاب محصول و برنامه‌ریزی کشت، کشش قیمتی بازار هدف (محلی، داخلی یا خارجی) در طول سال تعیین گردد و استانداردهای لازم برای ارائه محصول به بازار اعمال شوند. بهره‌گیری از بسته‌بندی مناسب برای فروش بهتر از ضروریات تولید محصولات گلخانه‌ای است.

2. تولید محصول
همانگونه در فصل پیش بیان شد، برای برنامه‌ریزی کشت لازم است که علاوه بر بررسی‌های اولیه در تعین محل، مساحت، نوع سازه و تجهیزات، نوع کشت مورد نظر و شیوه مدیریت کشت، لازم است که برنامه‌ریزی و مدیریت کشت بر مبنای نیازهای بازار هدف انجام گیرد. لذا، بهره‌گیری از مدل‌های رشد تؤام با مدل‌های اقتصادی می‌تواند به افزایش سودآوری تولید کمک شایانی بکند. چه بسا اینکه تعجیل یا تأخیر دو هفته‌ای در زمان کاشت می‌تواند موجب ضرر گلخانه‌داران شود.
در فصل 4 به مباحث تحلیل سامانه‌های کشاورزی و روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاری خواهیم پرداخت.
پس از رعایت کلیه جوانب مدیریتی کشت، لازم است زمین گلخانه برای کشت آماده گردد. با توجه به اینکه بخش عمده کشت گلخانه‌ای در کشور خاکی بوده و از سوی دیگر پیچیدگی‌های بیشتر این کشت، در این فصل تمرکز عمده بر روی کشت خاکی خواهد بود.

2-1. آماده‌سازی بستر کشت
آماده‌سازی بستر کشت شامل کلیه مراحل انجام کار از بعد از برداشت کشت قبلی تا قبل از کشت حاضر می‌باشد. بنابراین، لازم است مراحل زیر برای آماده‌سازی بستر به انجام برسند.

2-1-1. کندن بوته‌های کشت قبل و علف هرز
اولین مرحله از آماده‌سازی بستر کشت، حذف بقایای کشت قبلی و علف هرز است که باید از محوطه گلخانه خارج گردد و با توجه به آلوده شدن گیاه در طول رشد و مخصوصاً در اواخر دوره رشد به انواع آفات و عوامل بیماری‌زا، بهتر است تدابیری برای معدوم کردن بقایا تدارک دیده شود.

2-1-2. برداشتن موانع
با توجه به اینکه وجود موانعی مانند لوله‌های آب در عملیات خاک‌ورزی خلل ایراد می‌کنند و از طرفی دیگر، لزوم تعویض لوله‌های تیپ برداشتن لوله‌ها و دیگر موانع از روی بستر کشت توصیه می‌شود.

2-1-3. پخش کود دامی در زمین
کود دامی و مرغی علاوه بر ارزش غذایی که برای رشد گیاه در خاک ایجاد می‌کند، موجب افزایش درصد مواد آلی خاک نیز می‌شود. مواد آلی با بهبود خصوصیات فیزیکی خاک، قابلیت نگهداری آب در خاک را بالا برده، ساختمان خاک را بهبود داده و تنفس گیاه را بهتر می‌کنند. بنابراین، لازم است که پیش از خاک‌ورزی به خاک افزوده شود (شکل 2-1).

در انتخاب کود دامی باید حتما دقت نمود که:
1) کود حتماً به خوبی پوسیده باشد و بذر علف هرز یا آفات و بیماری‌ها توسط آن به داخل گلخانه وارد نشود.
2) افزودن کود دامی به خاک بر مبنای آنالیز شیمیایی و توصیه متخصصین خاک‌شناسی باشد. زیرا، مصرف کم کود نتایج مورد انتظار را در بر نخواهد داشت و مصرف بیش از مقدار مورد نیاز نیز موجب ایجاد مشکل در رشد و نمو گیاه خواد شد.

2-1-4. خاک‌ورزی
انجام عملیات خاک‌ورزی همواره یکی از مشکل‌ترین کارهای کشاورزی بوده است. خوشبختانه، با ورود مکانیزاسیون به کشاورزی، انجام این عملیات به انواع تراکتورها و ماشین‌های خاک‎ورز محول شد (شکل 2-2).
برای انتخاب تراکتور مناسب گلخانه باید توجه کرد که حتماً کوچک (ترجیحاً کمرشکن) و سبک باشد تا هم توانایی مانور در محوطه داخل گلخانه را داشته باشد و هم تردد آن موجب تراکم خاک نشود. در ضمن، تراکتور باید توان کافی برای انجام کار را داشته باشد و در عین حال آلودگی هوا و صدای زیادی تولید نکند؛ سریع باشد و قیمت خرید یا اجاره آن به صرفه باشد.

2-1-5. پشته‌سازی
بخش عمده‌ای از کشت‌های گلخانه‌ای بصورت ردیفی انجام می‌گیرند؛ بنابراین، لازم است پس از خاک‌ورزی و آماده‌سازی بستر کشت، پشته‌‌هایی برای کشت گیاهان منظور گردد (شکل 2-3).
این کار هم بصورت دستی و هم با بهره‌گیری از پشته‌ساز پشت تراکتوری انجام می‌گیرد. البته، در صورت استفاده از پشته‌ساز، لازم است بخش‌هایی از پشته را با بیل مجدداً اصلاح نمود تا پشته‌هایی صاف، مرتب و تقریباً هم اندازه ایجاد گردد.

2-2. عملیات کاشت
انجام عملیات کاشت موفق، مستلزم انتخاب رقم، روش، و زمان مناسب کاشت است. بنابراین، ابتدا باید متناسب با فصل و شرایط جغرافیایی محل گلخانه نسبت به انتخاب نوع گیاه و رقم مناسب اقدام کرد و با کشت مستقیم بذر (به ندرت) یا نشاءکاری (در اغلب موارد) نسبت به کاشت گیاه اقدام کرد.
با توجه به اینکه کاشت نشاء در زمان و در نتیجه هزینه تولید صرفه‌جویی قابل توجهی دارد، بسیاری از گیاهان گلخانه‌ای بصورت نشاء وارد بستر کشت می‌شوند (شکل 2-4). برای این منظور می‌توان نشاء را با رعایت مساءل قرنطینه از گلخانه‌های تولید نشاء تأمین کرد یا اینکه در گلخانه بخشی را بعنوان سالن تولید نشاء منظور کرد و در آن قسمت مبادرت به تولید نشاء نمود.
برای تولید نشاء در مقیاس کوچک می‌توان بذور را بطور دستی در داخل سینی‌های نشاء قرار داد. اما، برای تولید نشاء در مقیاس تجاری، دستگاه‌هایی برای کاشت بذر در سینی نشاء ساخته شده است (شکل 2-5).

2-2-1. پیوند زنی
انجام پیوند در گیاهان به منظور بهره‌برداری تؤام از صفات خوب پایه و پیوندک انجام می‌گیرد. به عبارت دیگر، گیاه حاصل از پیوند از پایه‌ای قوی برخوردار است که ریشه خود را با شرایط زمین به خوبی وفق داده است و در عین حال، قسمت تاج گیاه دارای صفات خوبی از لحاظ باردهی یا تطابق با شرایط اقلیمی می‌باشد.
پیوندزنی در ایران به گیاهان خشبی و درختان مثمر و غیر مثمر محدود شده است و انجام عملیات پیوند بر روی گیاهان یکساله با بافت غیر خشبی کمتر بصورت تجاری به انجام رسیده است.
این در حالی است که در بسیاری از کشورها انجام پیوند بر روی گیاهان گلخانه‌ای از جمله گوجه‌فرنگی یک کار تجاری است که توسط تولیدکنندگان نشاء به انجام می‌رسد و بسیاری از گلخانه‌داران ترجیح می‌دهند که نشاء پیوندی را در گلخانه کشت نمایند (شکل 2-6). 

گلخانه محلی محفوظ است برای کشت گیاهان، که به وسیله پوشش‌های شفاف پوشیده شده‌است. پوشش شفاف گلخانه علاوه بر ایجاد شرایط نوری مساعد برای کشت گیاه، باعث ایجاد اثر گلخانه‌ای و محبوس شدن انرژی خورشیدی درون گلخانه می‌گردد و به همین دلیل دمای کافی برای رشد گیاه در فصول سر سال را نیز فراهم می‌آورد. گلخانه‌ها گیاهان را از سرمای بیش از حد زمستان یا گرمای بیش از حد تابستان حفظ می‌کنند و شرایط مطلوب برای تولید محصول در تمام فصول سال را فراهم می‌آورند.
در سازه‌های گلخانه، کلیه عوامل رشد از محیطی، خاکی و آبی قابل کنترل است. دما، رطوبت و شدت نور محیط، شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک و کیفیت آب آبیاری در گلخانه کنترل می‌شود تا شرایط مطلوب رشد برای گیاهان تأمین گردد. علاوه بر این، کنترل آفات، بیماری‎ها و علف‌های هرز در محیط گلخانه نسبت به محیط‌های باز امکان‌پذیرتر است.
در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به توسعه گلخانه‌ها شده است. از دلایل اصلی توسعه گلخانه‎ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1) افزایش جمعیت و لزوم تأمین غذای بیشتر
2) بهره‎وری پایین تولید در محیط‌های باز با توجه به محدودیت‌های فصلی
3) تغییرات اقلیم و تأثیر ناخوشایند خشکسالی، سرمازدگی و دیگر مخاطرات زمین بر امنیت غذایی
4) افزایش سطح رفاه و لزوم دسترسی به تنوع مواد غذایی خارج از فصل
6) نوسان قیمت مواد غذایی در طول سال و لزوم ایجاد ثبات در بازار در طول سال
7) نیاز به بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته، کاهش سختی کار، هزینه‎ها و احتمال خطای نیروی انسانی
8) نیاز به قرنطینه مطمئن برای برخی از گیاهان زراعی و زینتی

 

انواع گلخانه‌ها بر اساس نوع کاربرد، شکل، نوع پوشش و بستر کشت تقسیم‌بندی می‌شوند. از لحاظ نوع کاربرد تقسیم‌بندی‌های متنوعی وجود دارد که عبارتند از: تابستانه و زمستانه؛ تحقیقاتی، آموزشی و تجاری؛ نوع کشت: سبزی و صیفی، گل شاخه‌بریده و غیره (شکل1-1).

تنوع شکلی زیادی در گلخانه‌ها وجود دارد که متداول‌ترین آن‌ها در ایران عبارتند از A شکل، کمان قوسی، گنبدی و غیره (شکل 1-2).
پوشش گلخانه نیز از تنوع قابل توجهی برخوردار است که انواع متداول آن عبارتند از نایلون، پلی‌کربنات و شیشه که هریک بر حسب نوع کاربرد و اندازه دارای گروه‌بندی خاص خود می‌باشد. نکته قابل ذکر در مورد نایلون‌های گلخانه، درصد مواد ضد اشعه ماوراء بنفش می‌باشد که از پوسیدگی سریع پوشش گلخانه در مقابل تابش خورشید جلوگیری بعمل می‌آورد و موجب افزایش عمر مفید آن می‌شود (شکل 1-2).

بستر کشت در گلخانه‌ها بر حسب نوع و کاربرد متفاوت است و تنوع قابل توجهی دارد. در اغلب گلخانه‌ها، گیاه در بستر خاک کشت می‌شود. بستر خاکی به سبب داشتن رس، شرایطی را فراهم می‌آورد که اثر نامطلوب هدایت الکتریکی (EC) یا شوری آب موجود در خاک تا اندازه‌ای کنترل شود و ریشه گیاه با مشکلات کمتری مواجه گردد (شکل 1-3).
البته آلودگی‌های ناشی از عوامل شیمیایی و میکروبی در خاک ماندگاری بیشتری داشته و کاهش اثر سوء آن‌ها بر رشد و نمو گیاه منوط به صرف هزینه و زمان است. بنابراین، در طی سال‌های اخیر،انواع بسترهای غیرخاکی برای تولید محصولات گلخانه‌ای ارائه شده‌اند و فناوری‌های هیدروپونیک و آیروپونیک توسعه یافته‌اند (شکل 1-3).
فناوری‌های کشت بدون خاک علیرغم مزیت‌هایی در کنترل عوامل بیماری‌زای ریشه، مصرف بهینه‌تر آب و کود و قابلیت کنترل بهتر شرایط فیزیکی-شیمیایی بستر کشت در مقایسه با کشت خاکی، نسبت به تغییرات اسیدیته (pH) و هدایت الکتریکی (EC) حساسیت بیشتری داشته و گیاه آسیب‌پذیرتر خواهد بود. لذا، سامانه‌های پیشرفته تنظیم برنامه آبیاری-کوددهی مورد نیاز خواهد بود.

مزایای گلخانه‌داری عبارتند از:
• کنترل عوامل محیطی
• تولید بیشتر در واحد سطح
• کنترل آفات، بیماری‌ها و علف هرز
• تولید محصول خارج از فصل
• بهره‌وری بالای آب، کود و سم
• سهولت در تولید محصول سالم و گواهی شده
برای بهره‌گیری هرچه بهتر از گلخانه، علاوه بر کسب اطلاعات فنی در ارتباط با سازه و تجهیزات، باید شناخت مناسبی از گیاه بدست آورد. این شناخت در بر گیرنده مراحل رشد و نمو گیاه، ملاحظات محیطی، آفات و بیماری‌ها، نیازهای کودی و سایر مسائل زراعی است.
لازم به ذکر است که به محض ایجاد گلخانه، هزینه‌های پوشش گلخانه (با طول عمر محدود)، انرژی مصرفی و سرویس، نگهداری و تعمیرات سازه و تجهیزات به هزینه‌های زراعی افزود می‌شود. بنابراین، لازم است که کشت با تحلیل اقتصادی مبتنی بر واقعیت مدیریت شود تا حداکثر سود حاصل گردد. برای این منظور لازم است که ابتدا در تعین محل، مساحت، نوع سازه و تجهیزات، نوع کشت و شیوه مدیریت بررسی‌های لازم انجام گیرد. سپس، برای انتخاب محصول و برنامه‌ریزی کشت، کشش قیمتی بازار هدف (محلی، داخلی یا خارجی) در طول سال تعیین گردد و استانداردهای لازم برای ارائه محصول به بازار اعمال شوند. بهره‌گیری از بسته‌بندی مناسب برای فروش بهتر از ضروریات تولید محصولات گلخانه‌ای است.

2. تولید محصول
همانگونه در فصل پیش بیان شد، برای برنامه‌ریزی کشت لازم است که علاوه بر بررسی‌های اولیه در تعین محل، مساحت، نوع سازه و تجهیزات، نوع کشت مورد نظر و شیوه مدیریت کشت، لازم است که برنامه‌ریزی و مدیریت کشت بر مبنای نیازهای بازار هدف انجام گیرد. لذا، بهره‌گیری از مدل‌های رشد تؤام با مدل‌های اقتصادی می‌تواند به افزایش سودآوری تولید کمک شایانی بکند. چه بسا اینکه تعجیل یا تأخیر دو هفته‌ای در زمان کاشت می‌تواند موجب ضرر گلخانه‌داران شود.
در فصل 4 به مباحث تحلیل سامانه‌های کشاورزی و روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاری خواهیم پرداخت.
پس از رعایت کلیه جوانب مدیریتی کشت، لازم است زمین گلخانه برای کشت آماده گردد. با توجه به اینکه بخش عمده کشت گلخانه‌ای در کشور خاکی بوده و از سوی دیگر پیچیدگی‌های بیشتر این کشت، در این فصل تمرکز عمده بر روی کشت خاکی خواهد بود.

2-1. آماده‌سازی بستر کشت
آماده‌سازی بستر کشت شامل کلیه مراحل انجام کار از بعد از برداشت کشت قبلی تا قبل از کشت حاضر می‌باشد. بنابراین، لازم است مراحل زیر برای آماده‌سازی بستر به انجام برسند.

2-1-1. کندن بوته‌های کشت قبل و علف هرز
اولین مرحله از آماده‌سازی بستر کشت، حذف بقایای کشت قبلی و علف هرز است که باید از محوطه گلخانه خارج گردد و با توجه به آلوده شدن گیاه در طول رشد و مخصوصاً در اواخر دوره رشد به انواع آفات و عوامل بیماری‌زا، بهتر است تدابیری برای معدوم کردن بقایا تدارک دیده شود.

2-1-2. برداشتن موانع
با توجه به اینکه وجود موانعی مانند لوله‌های آب در عملیات خاک‌ورزی خلل ایراد می‌کنند و از طرفی دیگر، لزوم تعویض لوله‌های تیپ برداشتن لوله‌ها و دیگر موانع از روی بستر کشت توصیه می‌شود.

2-1-3. پخش کود دامی در زمین
کود دامی و مرغی علاوه بر ارزش غذایی که برای رشد گیاه در خاک ایجاد می‌کند، موجب افزایش درصد مواد آلی خاک نیز می‌شود. مواد آلی با بهبود خصوصیات فیزیکی خاک، قابلیت نگهداری آب در خاک را بالا برده، ساختمان خاک را بهبود داده و تنفس گیاه را بهتر می‌کنند. بنابراین، لازم است که پیش از خاک‌ورزی به خاک افزوده شود (شکل 2-1).

در انتخاب کود دامی باید حتما دقت نمود که:
1) کود حتماً به خوبی پوسیده باشد و بذر علف هرز یا آفات و بیماری‌ها توسط آن به داخل گلخانه وارد نشود.
2) افزودن کود دامی به خاک بر مبنای آنالیز شیمیایی و توصیه متخصصین خاک‌شناسی باشد. زیرا، مصرف کم کود نتایج مورد انتظار را در بر نخواهد داشت و مصرف بیش از مقدار مورد نیاز نیز موجب ایجاد مشکل در رشد و نمو گیاه خواد شد.

2-1-4. خاک‌ورزی
انجام عملیات خاک‌ورزی همواره یکی از مشکل‌ترین کارهای کشاورزی بوده است. خوشبختانه، با ورود مکانیزاسیون به کشاورزی، انجام این عملیات به انواع تراکتورها و ماشین‌های خاک‎ورز محول شد (شکل 2-2).
برای انتخاب تراکتور مناسب گلخانه باید توجه کرد که حتماً کوچک (ترجیحاً کمرشکن) و سبک باشد تا هم توانایی مانور در محوطه داخل گلخانه را داشته باشد و هم تردد آن موجب تراکم خاک نشود. در ضمن، تراکتور باید توان کافی برای انجام کار را داشته باشد و در عین حال آلودگی هوا و صدای زیادی تولید نکند؛ سریع باشد و قیمت خرید یا اجاره آن به صرفه باشد.

2-1-5. پشته‌سازی
بخش عمده‌ای از کشت‌های گلخانه‌ای بصورت ردیفی انجام می‌گیرند؛ بنابراین، لازم است پس از خاک‌ورزی و آماده‌سازی بستر کشت، پشته‌‌هایی برای کشت گیاهان منظور گردد (شکل 2-3).
این کار هم بصورت دستی و هم با بهره‌گیری از پشته‌ساز پشت تراکتوری انجام می‌گیرد. البته، در صورت استفاده از پشته‌ساز، لازم است بخش‌هایی از پشته را با بیل مجدداً اصلاح نمود تا پشته‌هایی صاف، مرتب و تقریباً هم اندازه ایجاد گردد.

2-2. عملیات کاشت
انجام عملیات کاشت موفق، مستلزم انتخاب رقم، روش، و زمان مناسب کاشت است. بنابراین، ابتدا باید متناسب با فصل و شرایط جغرافیایی محل گلخانه نسبت به انتخاب نوع گیاه و رقم مناسب اقدام کرد و با کشت مستقیم بذر (به ندرت) یا نشاءکاری (در اغلب موارد) نسبت به کاشت گیاه اقدام کرد.
با توجه به اینکه کاشت نشاء در زمان و در نتیجه هزینه تولید صرفه‌جویی قابل توجهی دارد، بسیاری از گیاهان گلخانه‌ای بصورت نشاء وارد بستر کشت می‌شوند (شکل 2-4). برای این منظور می‌توان نشاء را با رعایت مساءل قرنطینه از گلخانه‌های تولید نشاء تأمین کرد یا اینکه در گلخانه بخشی را بعنوان سالن تولید نشاء منظور کرد و در آن قسمت مبادرت به تولید نشاء نمود.
برای تولید نشاء در مقیاس کوچک می‌توان بذور را بطور دستی در داخل سینی‌های نشاء قرار داد. اما، برای تولید نشاء در مقیاس تجاری، دستگاه‌هایی برای کاشت بذر در سینی نشاء ساخته شده است (شکل 2-5).

2-2-1. پیوند زنی
انجام پیوند در گیاهان به منظور بهره‌برداری تؤام از صفات خوب پایه و پیوندک انجام می‌گیرد. به عبارت دیگر، گیاه حاصل از پیوند از پایه‌ای قوی برخوردار است که ریشه خود را با شرایط زمین به خوبی وفق داده است و در عین حال، قسمت تاج گیاه دارای صفات خوبی از لحاظ باردهی یا تطابق با شرایط اقلیمی می‌باشد.
پیوندزنی در ایران به گیاهان خشبی و درختان مثمر و غیر مثمر محدود شده است و انجام عملیات پیوند بر روی گیاهان یکساله با بافت غیر خشبی کمتر بصورت تجاری به انجام رسیده است.
این در حالی است که در بسیاری از کشورها انجام پیوند بر روی گیاهان گلخانه‌ای از جمله گوجه‌فرنگی یک کار تجاری است که توسط تولیدکنندگان نشاء به انجام می‌رسد و بسیاری از گلخانه‌داران ترجیح می‌دهند که نشاء پیوندی را در گلخانه کشت نمایند (شکل 2-6). 

 

عملیات داشت

_

پس از کاشت و استقرار گیاه در خاک، عملیات داشت آغاز می‌شود. آبیاری، مبارزه با آفات، بیماری‌ها و علف هرز، کوددهی، بوته‌پیچی، هرس برگ، ساقه و میوه، گرده‌افشانی و حذف گیاهان آلوده از جمله اقدامات ضروری به‌عنوان عملیات داشت در کشت گلخانه‌ای هستند.

لازم به توضیح است که کوددهی در گلخانه بصورت محلول پاشی یا ترکیب در آب آبیاری در اختیار یاه قرار می‌گیرد. برای مبارزه با آفات و بیماری‌ها می‌توان از انواع سموم شیمیایی، تله‌ها، حشرات آفت‌خوار یا باکتری‌های مفید بهره گرفت. مبارزه با علف هرز نیز قبل از آماده سازی زمین  انجام می‌گیرد و در حین رشد و نمو گیاه اصلی، علف‌های هرز وجین می‌گردند.

 

عملیات داشت

_

بعضی از گیاهان گلخانه‌ای از جمله خیار، گوجه فرنگی، فلفل دلمه رنگی، بادمجان دارای رشد زیادی هستند. بنابراین، نصب نخ نگهدارنده برای این گیاهان ضروری است. برای این منظور، ابتدا مفتول‌هایی با فاصله معین در راستای قائم بر جهت ردیف کشت کشیده می‌شوند که توسط ستون‌ها و سازه گلخانه مهار می‌گردند. سپس، نخ‌های نگهدارنده بوته با طولی کمی بیشتر از فاصله مفتول تا زمین از مفتول‌ها آویزان شده، ته آن را در خاک فروکرده و بوته را، که حدود 20 سانتی‌متر ارتفاع دارد، به دور آن می‌پیچند (شکل 2-7). با گذر زمان و رشد بوته، پیچیدن بوته به دور نخ ادامه دارد. البته برای سهولت کار می‌توان از انواع گیره نیز بهره گرفت. البته، در استفاده از گیره باید دقت نمود تا مشکلی برای گیاه یا میوه ایجاد نشود (شکل 2-8).

 با رسیدن گیاه به مفتول، باید ترتیبی اتخاذ کرد تا بوته‌ها خوابانیده شوند. برای جلوگیری از تماس بوته با سطح خاک یا شکستن آن، از شاسی‌ها استفاده می‌شود

با توجه به اهمیت گرده‌افشانی در گیاه گوجه‌فرنگی، لازم است پس از گلدهی، روزانه به مفتول‌های حایل ضربه زده شود تا بر اثر ارتعاش ایجاد شده در گیاه، گرده در محیط پخش شده و عمل لقاح تسهیل گردد.
یکی دیگر از اقداماتی در مرحله داشت لازم است انجام گیرد، هرس است. حذف برگ‌های پیر و بیمار، هرس ساقه‌های اضافی و هرس میوه‌ها به سبب مشکل بازارپسندی یا خلل در روند میوه‌رسانی گیاه از جمله هرس‌های لازم در گلخانه هستند که بسته نوع گیاه و شرایط رشد در فواصل زمانی مختلف تکرار می‌شود (شکل 2-10).

2-4. عملیات برداشت و پس از برداشت
همانگونه که پیش‌تر نیز بیان شد، برنامه‌ریزی کشت باید به گونه‌ای باشد که محصول در سودآورترین بازه زمانی برداشت شود. امّا، با این برنامه‌ریزی، الزاماً موفقیت در فروش تضمین نمی‌گردد.
قبل از برداشت لازم است پایشی از وضعیت کلی محصول انجام گیرد و بازارپسندی آن ارزیابی شود. یکی از اقدامات ضروری پس از برداشت، جداسازی محصول مرغوب از نامرغوب است.
باید بسته‌بندی مناسبی هم از لحاظ ظاهری و هم از لحاظ ظرفیت، کیفیت و قیمت انتخاب گردد. برای ایجاد بازار فروش پایدار، بهتر است بسته‌بندی‌ها با برچسب نام تجاری شما ارائه شوند تا مصرف‌کننده، پس از حس اعتماد به محصول، در فروشگاه‌ها به دنبال محصول شما باشد. ارائه اطلاعات تماس در ذیل برچسب می‌تواند به بهبود بازار محصول کمک شایانی نماید.
ایجاد انبار خنک یا حتی سردخانه در نزدیکی گلخانه می‌تواند به حفظ کیفیت محصول برداشت شده کمک نماید. باید توجه نمود که حمل اصولی بسته‌ها و جلوگیری از صدمه دیدن محصول بر اثر فشار، ارتعاشات خودرو یا دمای زیاد محفظه جابجایی، می‎تواند بازارپسندی محصول را تضمین کند.

3. ملاحظات گلخانه‌داری
موفقیت در کشت نیازمند کسب دانش و تجربه زراعی است. امّا، ذکر این نکته ضروری است که صرفاً با دانش و تجربه زراعی نمی‌توان گلخانه‌دار موفقی بود.
علاوه بر عملیات زراعی، لازم است نسبت به دیگر مسائل نیز رسیدگی شود که در ادامه تشریح خواهد شد.

3-1. رعایت قرنطینه
بهترین راه مبارزه با علف هرز، آفات و عوامل بیماری‌زا قرنطینه اصولی و مداوم گلخانه است. لازم است:
ورود هر گونه نهاده‌ای اعم از خاک، کود دامی، بذر و نشاء با کنترل کامل صورت گیرد.
ورود و خروج افراد با رعایت اصول بهداشتی باشد.
لباس افرادی که به گلخانه وارد می‌شوند، آلوده نباشد.
از توری‌ها به نحو مقتضی بهره‌گیری شود و کلیه مداخل گلخانه دارای مانع باشند (شکل 3-1).
شرایط محیطی داخل گلخانه به گونه‌ای تنظیم گردد که دما یا رطوبت هوا برای شیوع آفات و عوامل بیماری‌زا مساعد نباشد.
محوطه اطراف گلخانه ضدعفونی گردد تا عوامل بیماری‌زا از جمله نماتدها و آفات همراه با لباس یا کفش افراد به داخل گلخانه راه نیابند.
گیاهان آلوده بلافاصله از گلخانه حذف و معدوم گردند.

3-2. نگهداری و تعمیر سازه و تجهیزات
یکی از وظایف مدیر گلخانه، بازرسی دوره‌ای و اقدام برای نگهداری، تعمیر یا تعویض در سازه، تجهیزات و تأسیسات است (شکل 3-2).
با توجه به محدودیت عمر مفید مواد مصرفی، قطعات و تجهیزات، لازم است جدولی زمانی برای اقدامات ضروری تهیه گردد. زیرا، بهره‌گیری از اشیاء بیش از عمر مفید موجب بروز خسارت یا حتی خطر خواهد شد.
بعنوان مثال، تعویض نایلون پس از پایان عمر مفید (حدود 5 سال) الزامی است. زیرا، احتمال پارگی در سطح آن بالا رفته و در فصول سرد یا بادهای فصلی، پارگی سطح نایلون موجب بروز آسیب به محصول خواهد شد و نفوذ آب باران یا برف، خسارات جبران ناپذیری به تأسیسات وارد خواهد آورد یا موجب بروز خطر بر اثر اتصال برق خواهد شد. البته، در صورت محدودیت شرایط فصلی می‎توان پوشش را ترمیم کرد (شکل 3-2).
علاوه بر احتمال بروز مشکل ناشی از عمر بالای نایلون، کاهش شفافیت پوشش موجب، کاهش عبور نور خورشید، کاهش فتوسنتز و کاهش عملکرد محصول خواهد شد.
از آنجا که سازه، تأسیسات و تجهیزات گلخانه دارای عمر مفید، ملاحظات سرویس، نگهداری و تعمیر هستند. باید توجه ویژه‌ای به عمر مفید مواد مصرفی، مصالح و قطعات داشت تا در روند کار تداخلی ایجاد نگردد.

3-2-1. سرویس‌های روزانه یا دوره‌ای
با توجه به اهمیت آبیاری درست، به موقع و بهینه گیاهان،آبیاری در محیط گلخانه به صورت قطره‌ای انجام می‌گیرد (شکل 3-3). بنابراین، لازم است در ابتدا در انتخاب حجم مخزن، ظرفیت پمپ، فیلتر، ابعاد لوله‌های اصلی، نوع شیرها و اتصالات، مانیفولدها، لوله‌های تیپ، قطره‌چکان‌ها و محل نصب آن‌ها دقت کرد. علاوه بر این، باید پیش از هر نوبت آبیاری یا بطور دوره‌ای (بسته به کیفیت آب) از صحت عملکرد سیستم آبیاری اطمینان حاصل گردد. پر شدن فیلتر با شن، نشست رسوب در جداره قطره‌چکان‌ها، شکستگی یا پارگی در سطح لوله‌ها یا شلنگ‎ها و خرابی پمپ یا شیرها از جمله ایرادهایی هستند که ممکن است در آبیاری گلخانه خلل ایجاد نماید (شکل 3-4).
بازبینی بخاری‌ها، هواکش‌ها، دریچه‌ها، پدهای سلولوزی و نایلون گلخانه بسیار ضروری هستند. خروج گاز مشعل از محفظه بخاری ممکن است باعث افت عملکرد، نابودی محصول یا حتی بروز خطر برای سلامتی کارگران شود. البته، خرابی‌های یا سرویس‌های دوره‌ای قطعات و تأسیسات موجب افزایش عمر مفید آن‌‌ها می‌گردد. نشست رسوب بر سطح پدها نیز از کارایی آن‌ها می‌کاهد که لازم است برای آن چاره‌اندیشی شود. لقی و هرز شدن شاخه و چرخدنده‎های دریچه‌ها نیز از مواردی است که حتماً باید بررسی شود؛ به‌ویژه در فصل سرد یا زمان بروز بادهای تند که دریچه‌ها باید خوب عمل کنند (شکل 3-2).

3-3. تنظیم شرایط محیطی
تنظیم دما و رطوبت محیط برای تولید محصول با کیفیت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بنابراین، لازم است دمای بخاری، زمان باز یا بسته بودن دریچه‌ها، خاموش یا روشن بودن هواکش‌ها و رطوبت ساز به درستی تنظیم گردد.
برای این‌منظور می‌توان از حسگرهای مختلف بهره گرفت یا بطور دستی شرایط را کنترل کرد. البته، با توجه به احتمال خطای انسان در کنترل گلخانه، سامانه‎های کنترل مختلفی از ساده و ارزان تا پیچیده و گران‌قیمتدر بازار ارائه شده است و لازم است که بر مبنای حساسیت کشت و توجیه اقتصادی نسبت به خریداری سامانه‌های کنترل اقدام کرد. در برخی از سامانه‎های هوشمند، حتی کنترل غلظت کود متناسب با سن گیاه فراهم شده است (شکل 3-5).

3-4. مهارت کار با تجهیزات
از مدیر گلخانه یا کارگران فنی این انتظار می‌رود که دانش فنی کار با تجهیزات را داشته و پیرامون نگهداری و تعمیر جزئی سازه، تأسیسات و تجهیزات اطلاعات کافی داشته باشند. از سویی دیگر، قطعات یدکی پر مصرف مانند پیچ، میخ، میخ پرچ، مفتول و اتصالات مصرفی آبیاری باید همواره در انبار گلخانه موجود باشد. در نزدیکی گلخانه باید کارگاهی را برای نگهداری ابزارهای دستی مانند چکش، انبردستی، پیچ‌گوشتی، انواع آچار، دریل، فرز و … تجهیز کرد تا در صورت نیاز همواره در دسترس باشد.
نکته مهم این که فقط باید افراد مسئول و متبحر اجازه یابند که به سازه، تأسیسات و تجهیزات کار کنند یا مبادرت به نگهداری و سرویس بزنند.

3-5. رعایت اصول ایمنی
احتمال سقوط اشیاء سنگین به‌ویژه در گلخانه‎های قدیمی، افتادن از سازه در زمان تعمیر، لیز خوردن در حین کار در گلخانه، غرق شدن در مخزن آب، مسمومیت با سموم یا انواع کود، بروز خطر ناشی از کار با اسید در حین تنظیم اسیدیته آب، گاز گرفتگی ناشی از نقص در بخار، گزش حشرات یا آسیب ناشی از حیوانات موذی، برق گرفتگی، آتش‌سوزی و سایر موارد خطرساز در گلخانه همواره وجود دارد. بنابراین، مدیر گلخانه باید نسبت به رعایت کلیه جوانب ایمنی و پیشگیری از خطر اقدام نموده و اسباب، ابزارها و تمهیدات مبارزه با خطر را تأمین نماید.

3-6. رعایت بهداشت حرفه‌ای
شستشوی دوره‌ای و تمیز نگه داشتن لباس کار، تخصیص لباس مخصوص سمپاشی، دستکش، کلاه و عینک برای کارهای خاص، بهره‌گیری از لباس‌هایی با رنگ‌های دافع حشرات، رعایت اصول ارگونومی در کار با وسایل، تأمین اتاق استراحت برای کارگران و رعایت مسائل قرنطینه از جمله نکات بهداشتی هستند که باید رعایت شود.

3-7. رعایت مسائل زیست‌محیطی
رعایت زمان، تعداد دفعات و دوزبندی کودها و سم‌های مجاز طبق توصیه‌های خاکشناسی و گیاهپزشکی و پیش‌گیری از تجمع مقدار سموم بیش از مقادیر مجاز از جمله مسائل زیست محیطی هستند که باید مدیر گلخانه مد نظر قرار دهد.
جلوگیری از شیوع علف‌های هرز، آفات و عوامل بیماری‌زا در گلخانه و محیط پیرامون با اعمال قرنطینه صحیح و معدوم کردن گیاهان آلوده در سریع‌ترین زمان ممکن از جمله مسائل زیست‌محیطی هستند که گلخانه‌دار باید رعایت کند.

3-8. تحلیل اقتصادی
پیش از آغاز کشت باید هزینه‌های تولید بطور تفصیلی برآورد گردد. در این تحلیل اقتصادی باید هزینه‌های ثابت شامل استهلاك، سود سرمايه، ماليات، اجاره فضا و بيمه و هزینه‌های جاری شامل نگهداری، تعمیر، انرژی، مواد مصرفی و نیروی انسانی منظور گردد.
علاوه بر مسائل فوق، باید برآوردی از مقدار محصول و قیمت فروش بدست آید تا تخمینی از میزان سودآوری کشت حاصل گردد.
علاوه بر این، باید راهکارهایی برای عرضه مستقیم یا کاهش واسطه‌ها در زنجیره فروش مد نظر مدیر گلخانه باشد تا سود حاصل از فروش به حداکثر برسد.
با توجه به اینکه سودآوری حداکثر با افزایش قیمت فروش و کاهش هزینه‌ها حاصل می‎گردد، لازم است تا گلخانه‌داران از نظرات متخصصین امر استفاده نمایند و برنامه آماده‌سازی بستر، کاشت، داشت، برداشت و پس از برداشت تا مصرف را به نحو احسن مدیریت نمایند.

4. تحلیل سامانه‌های کشاورزی
کشاورزی به مثابه سامانه‌ای است متشکل از محصول (اعم از گیاهی یا جانوری)، منابع تولید (اعم از آب، خاک، بذر، سم، کود، انرژی و …)، محیط و سرمایه که توسط انسان و برای انسان مدیریت می‌شود.
انسان در این سامانه هم تولیدکننده است و هم مصرف‎کننده و البته مدیریت سامانه را نیز بر عهده می‌گیرد تا مطلوب نظر حاصل گردد. البته، همواره محدودیت‌هایی برای کار وجود دارد که اداره روند را از دست مدیر خارج می‌کند و در شرایطی منجر به شکست فعالیت می‌شود.
شناختی صحیح از اجزا و سامانه‌های جزئی تشکیل‌دهنده سامانه کشاورزی به انسان این فرصت را می‌دهد که محصولی سالم، با کیفیت و به مقدار کافی را با بیشترین بهره‌مندی پایدار از منابع تولید، سرمایه و شرایط محیطی تولید کرده و با رعایت ملاحظات بازار با بیشترین سودآوری به فروش برساند. بنابراین، مدیر موفق در فعالیت‌های کشاورزی، علاوه بر درک فنی، شناخت بازار، منابع تولید و محیط، لازم است اشرافی کافی به مدلسازی فرایندها و تحلیل سامانه‌ها داشته باشد.
البته، مدلسازی و تحلیل سامانه امری کاملاً تخصصی است که مدارج عالی دانشگاهی را می‌طلبد. امّا با کمک متخصصین امر، این امکان وجود دارد که مدیر گلخانه، با بهره‌گیری از دانش متخصصین در زمینه مدل‌ها و تحلیل داده‌ها، تصمیماتی ارزشمند در راستای افزایش بهره‌وری و سودآوری تولید اتخاذ نماید.

4-1. مدلسازی
برای تحلیل سامانه¬های کشاورزی، اغلب از مدل¬های ریاضی استفاده می¬شود. توسعه روابط ریاضیاتی از فرآیندهای رشد گیاه زراعی منجر به توسعه انواع مدل رشد گیاه ¬شده است که برای پیش¬بینی واکنش گیاه به محیط کاربرد دارد. این مدل¬ها به طور فزاینده¬ای برای کمک به توسعه کشاورزی به کار می¬روند.
پیشرفت¬های اخیر در زمینه پایش بی¬وقفه و خودکار ویژگی¬های گیاه زراعی (مانند عملکرد، رشد و مصرف آب) فرصتی را به¬دست می¬دهد تا وضعیت رشد گیاه به شرایط محیطی در هر زمان ارتباط داده شود. مدل¬های رشد گیاهی بطور کلی بر دو نوع هستند:

4-1-1. مدل توصیفی (تجربی یا رگرسیونی)
مدل¬های توصیفی رفتار سامانه را به روشی ساده شبیه¬سازی می¬کنند. در این مدل¬ها، از داده¬های آزمایشی برای یافتن یک یا چند معادله ریاضی استفاده می¬شود. این مدل¬ها نیازمند به مقدار زیادی داده هستند و فقط می¬توانند رفتار سامانه را در محدوده داده¬برداری شده توصیف کنند. مدل¬هاي توصیفي تنها تصویري از شرایط حال را ارائه مي¬كنند و پیشگویي یا توصیه نمي¬كنند و اطلاعاتی در اختیار نمی¬گذارند که سازوکار بروز نتیجه را تشریح کند.

4-1-2. مدل توضیحی (ساختارگرا یا فرآیندگرا)
مدل¬های فرآیندگرا سازوکارها و فرآیندهای هدایت کننده رفتار سامانه را بطور کمّی توصیف می¬کنند. به¬منظور ایجاد مدل فرآیندگرا، سامانه تحلیل شده، فرآیندها و سازوکارهای آن به¬طور مجزا کمّی می¬شوند و سپس با تلفیق آن¬ها، مدل سامانه مربوطه ارائه می¬شود. پیش¬بینی و تخمین اثر تنش از ویژگی‌های این مدل¬ها می¬باشد.
یک مدل فرآیند گرای رشد گیاه، متغیرهای سرعت (آهنگ فتوسنتز، آهنگ گسترش مساحت برگ و غیره) و متغیرهای وضعیت (زیست توده گیاه، عملکرد و غیره) را محاسبه می¬کند و فرآیندها به¬صورت تابعی از عوامل محیطی، مانند تابش نور و دمای محیط کمّی می¬شوند. در این روش، می¬توان سرعت رشد را در هر مرحله از نمو گیاه در طول فصل رشد، بر اساس وضعیت گیاه زراعی، خاک و آب و هوا محاسبه کرد (شکل 4-1).

4-2. کاربرد مدلسازی
از مدل¬های رشد گیاه زراعی می¬توان در برآورد عملکرد، برنامه¬ریزی برای کشاورزی، مدیریت مزرعه، اقلیم¬شناسی و هواشناسی کشاورزی بهره گرفت.
البته، درک عوامل مؤثر بر مدل ضروری هستند. در این میان، عوامل آب و هوا تعیین¬کننده رشد بالقوه گیاه هستند؛ به¬طوری¬که انحراف آن¬ها از مقدار مطلوب سبب کاهش عملکرد می¬شود. تابش خورشیدی انرژی را برای فتوسنتز و تعرق گیاه فراهم می¬کند و یکی از عوامل هواشناختی تعیین کننده عملکرد بالقوه می¬باشد. مدل¬های رشد گیاه بطور روزافزونی در تحلیل سامانه¬های کشاورزی به¬کار گرفته می¬شوند و با بهره¬گیری از معادلات ریاضیاتی، واکنش گیاه به عوامل رشد را شبیه¬سازی می¬کنند.

4-3. تحلیل سامانه
برای تحلیل سامانه‎های کشاورزی لازم است ابتدا سامانه و اجزای آن شناسایی، نقش و روابط بین اجزا تجزیه و تحلیل و در نهایت هدف مطلوب آن مشخص شود. سپس، نقاط قوت و ضعف سامانه و فرصت‌ها و تهدیدهای محیط (SWOT) مشخص و استراتژی‎های لازم برای افزایش بهره‎وری آن تدوین می‎گردند.
در تحلیل سامانه حاکم بر گلخانه باید مجموعه‎ای محفوظ از اجزای صلب، مکانیکی، کنترلی، خاک، گیاه، آب، سم، کود و مدیریت را منظور کرد که در محیطی با شرایط جغرافیایی و اقلیمی ویژه قرار گرفته است و در ازای صرف زمان و هزینه محصولی را تولید می‎کند که باید تبدیل به درآمد گردد و منافع انسان را تأمین کند. بنابراین، برای مدیریت گلخانه ملاحظات فنی (عمرانی، کشاورزی، مکانیک، سیالاتی و …)، اقتصادی، مدیریتی، کنترلی، بازاریابی، هواشناسی و … در کنار هم سامانه‎ای را تشکیل می‏دهند یک سبد محصولی خاص را برای مشتری تولید کرده و در ازای هزینه خود، درآمد کسب می‏کند.
بهره‎گیری توأم از روش‎های مدیریتی، تصمیم‏گیری‎های چند معیاری، اصول مهندسی و مدل‎های رشد گیاه، اقلیمی، اقتصادی و ایجاد چیدمانی اصولی از داشته‏ها برای کسب بیشترین سود، کاری است که انتظار می‏رود مدیر گلخانه در صدد آن باشد. لذا، گلخانه‎دار باید تیمی از مشاوران را در کنار خود داشته باشد تا موفقیت در کسب و کار تضمین گردد.

4-3-1. تصمیم‎گیری چند معیاری
با توجه به تنوع اجزای موجود در یک سامانه که با درجات مختلف بر نیل به هدف مؤثر هستند، تصمیم‎گیری نیازمند بهره‎گیری از معیارهای مؤثر با منظور کردن درجه تأثیر هر کدام است که این شیوه تصمیم‎گیری چند معیاری است. از جمله روش‌های تصمیم‏گیری چند معیاری روش تاپسیس است.
این روش یکی از روش‎های تصمیم‎گیری چند معیاری است که نقطه‏ای را مطلوب می‎داند که کمترین فاصله را از نقطه ایده‏آل مثبت و بیشترین فاصله را از نقطه ایده‎آل منفی داشته باشد. تاپسیس یکی از کاراترین روش‏ها در تصمیم‎گیری چند معیاره است که به‏دلیل اینکه وابستگی بین شاخص‏ها را در ارزیابی گزینه ‏ها در نظر می‎گیرد، از قابلیت نسبتا بالایی برخوردار است.
برای کسب اطلاعات بیشتر یا مشاوره می‎توانید با ما در ارتباط باشید.